ZP,a

(ZomerProject.anders)

over PASS, 2021

We worden in tijden waar we ons gezond en wel moeten voelen in de buitenlucht, met huid en haar overrompeld met royaal betoelaagde wandel- zoek- en andere kunsten-routes. 

De ene al wat meer spitanter dan de andere – maar steeds met een al dan niet leesbaar plannetje achter en in de hand – op stap naar een veelbelovend  kunstwerk.

Soms voelen degelijke projecten steriel aan; artificieel en wordt het gedwee publiek bij het handje genomen via een parcours met locaties, nummertjes, vaandels en vlaggen.

Soms denkt een mens; wat heb ik in feite gezien vandaag, laat staan beleefd.

PASS 2021 in de streek rond Oudenaarde waar ikzelf nog nooit kwam,  is een verborgen regio van een aandoenlijke natuur-schoonheid.

De gemeenten met wel-klinkende namen zoals Wannegem, Lede, Mullem en Huise liggen als een cluster bij elkaar; als een snoer van 10 km die nu het parcours uitmaakt  van het project PASS 2021 (editie 2) van initiatiefnemer/ inwoner/kunstenaar  Kris Martin en curatoren Jan Hoet jr en Domien Van der Meiren.

En wat blijkt… De kracht van ‘local’ Kris Martin is niet te onderschatten omdat hij in intense dialoog gaat met zijn omgeving en geburen  – die vandaag bestaan uit een dorpse bevolking aangevuld met fermette-omtoverende kapitaalkrachtigen die nu de overvolle betere gemeenten zoals Knokke en Latem ontvluchten om zich nu hier te vestigen met de nabije stadsadem van de stad Gent in de welriekende nek.

Die mix weet PASS 2021 ‘sociaal’ prachtig te bespelen zodat je meteen als bezoeker van dit project voelt dat hier ‘een verschil’ aan de gang is. Met amper een handvol officiële subsidies is hier heel efficiënt en met ziel ‘iets’ neergezet dat vooral met Belgische kunst een soort overzicht biedt van goede kunst met zowel gevestigde kunstenaars gemengd met heel veel totaal onbekend talent. 

Dit is heerlijk en voor een ruim publiek ook interessant, aangenaam en voor velen waarschijnlijk ook een eerste kennisname met de betere kunstenaars uit ons land. Het route-plan is speels uitgetekend en de publicatie is een vuistdik boekje met beelden ‘aangereikt’ door de kunstenaars. PASS 2021 is met andere woorden een deugddoende traag-waggelende vreemde eend tussen alle zeer media-ingenieus opgezette projecten 2021 die vooral de Provincie West-Vlaanderen in de nerveuze ban houden.

PASS 2021 speelt zich af rond 4 kerktorens – wat meteen een prachtige metafoor oplevert voor pakweg 80 percent van onze kunst die zich afspeelt rond kerktorens en belforten.

Daartussen liggen ongerepte landschappen die als een decor bepaalde werken ‘beter’ maken dan ze zich eigenlijk (kunnen) voor-doen…

Er zijn ook kunstenaars die hier en daar opduiken zoals Stief De Smet die op de vier kerkhoven een bronzen uiltje met vergulde achterkant  op een paal plaatste met de veelzeggende titel ‘Monument for Athene Noctua”. De picturale interventies van Anna Dops zijn verspreid over het parcours en Matthieu Ronsse ‘de-localiseert’ zichzelf door ‘overal’ te zijn.

Over (persoonlijke) smaak wil PASS 2021 het niet hebben … een monumentale Arne Quinze, bijvoorbeeld  staat pal voor een weids, romantisch landschap mét molen en krijgt plots als “verfrommeld” metalen beeld een artistieke meerwaarde.

Kris Martin speelt (zelf) met het indrukwekkende ‘Calix’ een zelfde spel met het landschappelijke achterland – zijn monumentale kelk vertoont een kleine lek waaruit een ‘manneke pis’ drinkbaar straaltje water spuit. Het is eeninnemend werk dat als ter plekke werd bedacht. 

Een reuze kelk als ingehouden gulzigheid; als een teken en uitnodiging tot openbaarheid –  een lekkende fontein om zich aan te laven…

Er zijn heel wat memorabele kunstwerken te zien op deze fikse PASS 2021 wandeling.

Thomas Bogaert bedacht rond het kruisbeeld in de kerk van Lede een witte neon als een denkbeeldig gewaad en waardoor Christus dankzij het felle neon-licht een zwarte contour wordt. Sterk en doordacht!  In de kerk van Huise is een monumentaal fotowerk van Nicolas Provost die één uitvergroot oog representeert, heel hoog te zien boven het altaar. Wat een beeld ! 

In die kerk van Huise zijn tal van kunstwerken te zien die de zomer overtreffen. Ricardo Brey, Wim Delvoye, Emilio Lopez-Menchero  Les Monseigneurs, Guillaume Bijl, Johan De Wit en anderen schitteren met kleinere en al dan niet recente intense werken.

Ook rond de kerken is knap en tot de verbeelding wekkend werk te zien zoals de geparkeerde 500.000 km auto van Honore d’O, de schuiltenten van Louise Delanghe, de prachtige filosofie-steen van Francesco Arena en de patatten van DD Trans…

Maar goed, het is aan het publiek om te wandelen, te kijken, te ontdekken en te oordelen.

Deze no-nonsens manier van ‘cureren’ slaat hier zeker aan; al is de kunst die hier wordt getoond niet te situeren in de mainstream van bijvoorbeeld politieke- en klima-kunst. PASS 2021 geeft wel de diversiteit aan van het actuele kunstgebeuren en dat dit een onomkeerbaar feit is geworden.

Via een kijkgat in de studio van Kris Martin maakte Tine Guns één van de meest beklijvende interventies op deze editie.  ‘Men’ kijkt mee naar  een zich virtueel afspelende party op ritme van zware club-music. Dit is in deze tijden een prachtig soort ingericht voyeurisme over clandestien samen-komen en dansen … en kunnen meepiepen vanuit het standpunt van een (potentiële) verklikker.

Luk Lambrecht

nog tot 3 oktober (tijdens het weekend)

ticket: 10 euro

www.pass 2021.be