Thomas Ruff
Interieurs
Thomas Ruff (1958) mag gerust als “de beste student” doorgaan van de zogenaamde school … of eerder (radicale) invloed van fotograaf/Professor Bernd Becher die met zijn partner doceerde aan de academie in Düsseldorf. De minimale zakelijkheid die een jonge garde fotografen zoals ook Andreas Gursky en Thomas Struth door hen werd ingelepeld is mooi te zien in deze prille reeks van Thomas Ruff die foto’s maakte van hem vertrouwde interieurs in de periode 1979-1983.
De expo in Etablissement d’en Face is heel gelijnd, dus museaal én bijgevolg a-typisch voor dit deels artist run kunsthuis, gelegen in de schaduw van Bozar in Brussel.
Thomas Ruff is afkomstig uit het Zwarte Woud; bij zijn ouders fotografeerde hij de interieurs waarin hij én zijn generatie opgroeide; ook in zijn toenmalig appartement en in dat van vrienden liet hij zijn spitant oog vallen voor en op “details in huis”.
Nooit krijgt de toeschouwer een overzicht te zien van een gehele kamer; de aandacht van Ruff ging steevast naar “kadrages” waarin als het ware zich haast picturale composities “voordeden”.
Wat hier ook opvalt is de volledige afwezigheid van de mens; alleen het decor blijft over en dat decor oogt heel gedateerd en sluit duidelijk met de de jeugd van Thomas Ruff, een tijdperk af.
Het is en blijft een feest voor het oog om elke foto tot in alle uithoeken te bespieden en vast te stellen met welke kracht en scherp “oog” Thomas Ruff zijn thema ter harte nam door rekening te houden met bestaande (weer)spiegelingen, reflecties en samenhangen van materiaal en kleur.
In Brussel worden 46 mooi ingelijste foto’s gepresenteerd, alsook een door Walther König uitgegeven boek in een coördinatie van Martin Germann, curator van S.M.A.K. in Gent.
Het boek eindigt met een voor deze reeks a-typisch moderne foto van een witte moderne en vooral practische keuken – een keuken die in deze context uiteraard doet denken aan de Frankfurter Kitchen – geconcipieerd in 1926 en die een gedeeltelijke huishoudelijke bevrijding teweegbracht. Dat is heel mooi omdat de andere foto’s gelieerd zijn aan nostalgie; met interieurs en dito attributen die voltooid langs “onze” tijd zijn gepasseerd.
Thomas Ruff maakte al deze foto’s op een licht-natuurlijke manier; het licht speelt hier en daar zelfs een abstract spel op het interieur zodat de mate aan realiteit in deze foto’s nog toeneemt.
De puntgaaf in beeld gebrachte details van livings, badkamers, salons en slaapkamers veroorzaken een link naar het genre van het “stilleven” waarin hier vooral planten, schilderijen én foto’s een “memorie-figurerende” rol spelen binnen het (rustige) leven dat er zich afspeelde.
Een kruisbeeld op zalig wemelend abstract gelig behangpapier, trouwfoto’s op staandertjes, een reproductie van Zonnebloemen, de verse lakens en bedspreien … het blijft allemaal tomeloos fascineren omdat het te maken heeft met de patine van de tijd en het leven dat er ooit plaats vond.
De reeks “Interieurs” van Thomas Ruff was een indicatieve voorbode voor een carrière die hem vandaag nog steeds de status oplevert van één van de meest experimentele kunstenaars. Dat het allemaal hiermee begon is ook op één foto mooi te zien; de foto “5A, 1979” toont 3 merkwaardige foto’s van drie kinderen (van een gezin) tegen lekker oubollig behangpapier met eronder een fragment van een al even lekker ouderwetse stoel. Het is alsof Thomas Ruff hier zijn inspiratie vond voor zijn beroemde reeksen portretten van vrienden ,eerst tegen een gekleurde achtergrond, later tegen een neutraal witte “muur” gaande van klein naar monumentaal; waarmee de kunstenaar voorgoed zijn entrée maakte in de galerij van “grote” fotografen!
Mis deze kleine tentoonstelling niet en geniet van iedere detail en iedere “inval” van het licht op onderwerpen die zich nu écht aandienen als aandoenlijke realiteits-vanitas !
“Interiors” van Thomas Ruff nog tot 20 augustus in Etablissement d’en Face, Ravensteinstraat 32 in Brussel. www.etablissementdenface.com *
Het mooie boek met tekst van Thomas Bernhard kost 40 euro
Luk Lambrecht
Poster un Commentaire